Брацо и парите
фудбалерите:
„Платете ни за да тренираме...“
управа:
„Вие тренирајте денес, утре после утакмица во 6 саат ќе стигне Брацо со парите, ќе ви се плати све!“
фудбалери:
„Договорено!“
Работнички во Европа...
Враќање во реалноста
Колку и да постои разочарување по првиот натпревар со Базел, факт е дека Работнички го повтори најголемиот успех на некој клуб од Македонија: 3-то квалификациско коло во Лигата на шампионите. Тоа е она кое е важно. Од Работнички го исполнија она кое го најавија: чекор понапред од минатата сезона. Мораме да бидеме реални во очекувањата и да разбереме дека во моментов, во Лигата на шампионите нема место за клуб од Македонија. Ова е така од многу причини. Пред се, ниту еден клуб од нашата земја нема капацитет, како играчки така и организациски, да се натпреварува паралелно во домашното првенство и ЛШ. Пласманот во фазата по групи носи заработувачка но и катастрофални резултати. Погледнете ги излетите на Реал Сосиедад, Бетис, Виљареал, Удинезе... сите „помали“ клубови кои се пласираа во фазата по групи „изгореа“ на домашен план.
Очекувањата од нашиот шампион мора да бидат во рамките на реалноста. Погледнете ја нашата Прва лига и споредете ја со останатите лиги во кои настапуваат учесниците. Постои огромен недостиг од натпревари против квалитетни противници. Нашиот шампион во текот на цела сезона игра 3 или 4 силни натпревари што е премалку.
Недостиг на квалитет
За да се дојде до Лигата на шампионите, МОРА да се инвестира. Тука не зборувам само за редовно плаќање на фудбалерите и добра организација. Тука мислам на доведување на квалитетни засилувања од Македонија и странство кои ќе можат да одговорат на предизвикот. Работнички не инвестираше во составот а стигна на чекор до групите.
Куп на УЕФА
На Работнички не му е потребен настап во Купот на УЕФА! Зашто? Бидејќи овој состав на фудбалери реално нема капацитет да се натпреварува во фазата по групи. Европските натпревари ќе го одвлечат вниманието од домашното првенство, фудбалерите ќе се исцрпат од пеколниот ритам (за прв пат во животот ќе играат во ритам недела - четврток - недела). Работнички ќе добие многу на финансиски план но ќе загуби уште повеќе на резултатски план во домашното првенство. Не велам дека кога веќе се наоѓаме на чекор од влегувањето во групите треба намерно да се загуби, туку посочувам дека недостигаат уште многу елементи кои ќе го претворат Работнички во „европски“ клуб.
Им останува домашното првенство и Купот. Тие се фаворити за освојување на трофеите и препорачувам уште во зимскиот преоден рок да се мисли на засилувања на тимот, заедно со голема „чистка“ на непотребни фудбалери. Само така раководството и фановите ќе можат да се надеваат на нешто повеќе во следниот излез во Европа.
Одам на...

За тие што не се разбираат толку во фудбал... Одењето на Олд Трафорд за еден љубител на фудбалот е исто како одење на Оскари за некој режисер... Едвај чекам... VIP Press Pass за цел стадион... леле леле...
Интервју: Дарко Панчев
Каков е третманот во Македонија за најдобриот фудбалер во историјата на оваа земја?
Ако се мисли на општиот третман, секако дека сум задоволен. Тука спаѓаат луѓето, навивачите, оние што го следат фудбалот и спортот, тие со мене од секогаш биле коректни, можеби од причина што и јас секогаш сум бил коректен со нив. Комуникативен сум и никогаш не ми било тешко да одговорам на прашање на некој непознат на улица. Сепак, ако мислите на третманот од страна на институциите, мислам дека сме многу далеку од Европа, па и од земјите од Балканот. Не се работи само за мене, јас се надевам дека ќе се подобри третманот за сите оние спортски легенди кои значат нешто во нашето општество. Спортот е една од најважните работи во секое општество и ако врвните спортисти немаат коректен третман, што е со останатите...
Направете споредба на фудбалот кој се играше во ваше време и денешниот фудбал.
Јас не играв фудбал пред многу долг период, поминаа 15 години и сметам дека нема некои значајни измени во фудбалската игра. Во однос на самиот фудбал како игра, разликата е денеска што е малку подигнато нивото на трчање на фудбалерите, како и тоа што сега се игра на многу помал простор. Тоа е најверојатно бидејќи најмногу се форсира системот на игра 4-4-2, кој го игра скоро цела Европа. Кога ги дадов коментарите во врска со нашата репрезентација, во однос на системот на игра, многумина реагираа, но мислам дека оние што реагираа не се доволно упатени. Во Европа се игра 4-4-2, а со овој систем тимовите играат на многу помал простор и ја нема повеќе онаа „растегнатост“ помеѓу одбраната и нападот.
Инаку, во целина мислам дека нема некои поголеми промени. И тогаш беа најопасни нападите од крилните позиции, бидејќи секој добар центар-шут значи шанса за гол, а и сега е исто. За жал, со скратениот простор за игра се загуби доста од убавината и се помал е бројот на врвни фудбалери како Кака или Роналдињо бидејќи на таквите им е потребен поголем простор за игра.
Што се однесува до фудбалот надвор од терените?
Фудбалот е многу напреднат во бизнис-аспект. Светот на фудбалот напредна финансиски. Ако јас во 1992 година го имав рекордниот трансфер со 12-13 милиони долари, сметајте дека тој трансфер во денешни услови би чинел неколку пати повеќе.
Денеска побарувањата од фудбалерите се многу поголеми, но факт е дека и тие самите многу повеќе добиваат во поглед на финансиите. Фудбалот стана еден огромен бизнис, вртилиште на извонредно моќни луѓе од целиот свет, па со тоа многу се подигна и финансискиот дел.
Што мислите дека го спречува тој позитивен финансиски развој на фудбалот кај нас?
Сметам дека сe уште немаме направено добар закон за спорт. Државата мора да сфати дека спортот е еден од клучните елементи во една земја и мора да се реши да го направи тој чекор – овозможување на оние кои имаат силен бизнис и финансиски средства да вложуваат во фудбалот, а со тоа и да имаат некакви бенефиции. Не се работи само за фудбалот, туку за сите спортови.
Ова е чекор што мора да се преземе бидејќи само така ќе се доближиме до Европските стандарди. Па замислете, еден Динамо Загреб на годишно ниво добива 7 милиони евра од градот Загреб. Без финансирање, не може да се постигне напредок.
Споредба на Вардар во 1987 и 20 години потоа, во 2007 година?
Фудбалерите што денеска играат во нашата Лига имаат проблем бидејќи не постои вистинска конкуренција во првенството. Ниту тие самите не знаат до каде се и колку вредат. Во тоа време Вардар се натпреваруваше во извонредно силна Лига, каде уште на самиот старт ја имавме „големата четворка“ на фаворити, а покрај нив уште четири до пет клубови кои им конкурираат. Конкуренцијата беше силна и тоа влијаеше добро на самите фудбалери.
Јас се разочарав од дерби-натпреварот во нашето првенство помеѓу Вардар и Работнички, клубови кои важат за најдобри во нашата земја. Тоа беше еден очаен натпревар. Без разлика на тоа кој победи, секоја чест за Работнички, но доколку јас бев неутрален и дојдев на стадионот да гледам убав фудбал, длабоко ќе се разочарав. Кога најдобрите два тима во земјата играат таков фудбал, тогаш сe е јасно.
Која е улогата на Дарко Панчев во Вардар? Колкава моќ имате за донесување на одлуки, кој всушност ги влече конците?
Улогата што ја имам е релативно голема. Но, во секој случај, мора да се почитува она што го сакаат луѓето што се финансиери. Јас верувам дека и во еден Челзи, кога Абрамович ќе каже дека сака нешто, оние кои се вработени во клубот тоа го исполнуваат. Таква беше последната ситуација кога донесувавме одлука околу новиот тренер на Вардар. Со Брацо најдовме заеднички јазик и решивме да го направиме она што беше негова желба. Јас немав нешто против никого, едноставно го кажав мојот професионален став што беше различен од тој на Брацо, но мислам дека и со ова решение ќе биде добро. Ќе покаже времето.
Во неколку наврати се обидувате да имате поактивна улога во мак-фудбалот, но се чини секогаш наидувате на пречки. Дали има луѓе кои не го сакаат Дарко Панчев во мак-фудбалот?
Ако мислите на ситуацијата во ФФМ, јас веќе имам кажано дека ние ја дадовме поддршката на Иницијативниот Одбор како спортисти. И да има промена на раководството јас нема да имам никаква улога во ФФМ, а не ми ни треба некаква функција. Јас тоа го правев за доброто на фудбалот бидејќи сметам дека оваа гарнитура треба да си оди од Федерацијата.
Интересно е тоа што тие се „вадат“, односно го прикажуваат нивното работење во ФФМ преку резултатите на репрезентацијата. Репрезентацијата не е ФФМ. ФФМ е сервис на клубовите и на репрезентацијата. ФФМ треба да се грижи за фудбалските клубови, бидејќи тие ги даваат репрезентативците. Многу е едноставно. Тие зборат дека рејтингот на репрезентацијата се подобрил – па може да излезе добра генерација на фудбалери и да бидеме 10-ти на ранг-листата на ФИФА, но тоа не значи дека се работи добро во Федерацијата.
Јас сметам дека овие луѓе треба да си одат бидејќи не направија апсолутно ништо позитивно во изминативе неколку години. Па не се направи ниту еден терен за тренинг! Сметам дека треба да дојдат нови луѓе. Дали тие што сакаат да дојдат ќе бидат добри, тоа е друго прашање, тоа ќе покаже времето. Доколку и тие не работат како што треба, јас прв ќе излезам и ќе го кажам тоа.
До каде е Иницијативниот Одбор со битката за влез во ФФМ?
Од УЕФА и ФИФА јасно и гласно кажаа дека ситуацијата ќе биде решена многу брзо, Собранието ќе се одржи во септември или октомври и на тоа Собрание ќе се решат сите работи.
Дали сметаш дека мораше да се случи да дојдат луѓе од страна за да ни ги решаваат проблемите?
Во нашата држава изгледа дека зборовите морал и чест не постојат. Јас ви гарантирам дека во било која земја, доколку некој што го поставиле за претседател, а криел дека е осудуван и сега тоа излегло на површина, веднаш сам ќе си замине. Морал и чест нема, а луѓето по сe изгледа немаат принципи во својот живот. Доколку на мене ми се случи такво нешто, јас ќе избегам од државата, а не да дадам оставка во ФФМ!
Втор пат сте во една „битка“ со Хаџи-Ристески. Што мислите, што е тоа кај Хари што му ја носи поддршката од некои структури?
Нема поддршка! Тој има поддршка од оние луѓе кои гледаат некаков интерес во него. Јас ви тврдам дека половина од луѓето кои се делегати на Собранието не гледале ниту еден фудбалски натпревар минатата сезона. Вистината е болна, но не може да се бега од тоа. Тие што ја даваат поддршката за Хари не ги интересира дали тој е Хари или Панчев или некој друг, ги интересира само да земат 300, 400, 500 евра и да си го зголемат буџетот за тој месец. Некои можеби нема да се согласат со ова што го зборувам, но тоа е вистината, по сe изгледа таков е менталитетот кај овие луѓе. Мислам дека и општо, не само во спортот, во изминативе 15-тина години сите гледаат само да земат нешто од оваа држава, а не и да дадат за неа и да помогнат. Таков е случајот и во Федерацијата.
Да се вратиме на Вардар. Колку во моментов Вардар е далеку од враќање на старите победнички патеки? Каква е моменталната состојба во клубот?
За да биде Вардар подобар од она што е, мора да има поголем буџет. Со сегашниов буџет на Вардар не може да се бараат големи резултати. Без пари не можете да направите силна екипа. Кога се работи за домашниот фудбал, и со овие пари кои ги имаме сега можеме да направиме добар тим, кој ќе се бори за прво место. Меѓутоа, за да имаме шанси за да направиме нешто и во Европа, мора многу поголем буџет.
Кога ќе се средат состојбите во клубот, особено во Собранието на клубот, тогаш ќе бидат на потег оние кои сакаат да инвестираат, да седнат и да се договорат со Брацо заедно да го финансираат клубот. Кога ќе има повеќе финансиери, ќе има поголем буџет и ќе може да се работи нормално.
Со ваков буџет на мене, кој го водам спортскиот дел, ми се врзани рацете и не можам да направам нешто повеќе.
Дали си размислувал да вложиш свои средства во Вардар?
Ова е одлично прашање и сакам таа фама еднаш да ја рачистам. Многу пати сум слушал од многу луѓе вакви прашања и коментари, зашто јас да не влезам со свои пари во Вардар. На сите тие би им поставил контра-прашање: нека ми кажат еден пример во светот каде што големите фудбалски имиња инвестирале свои пари во фудбалските клубови? Дали Бекенбауер дава пари во Баерн? Не постојат такви примери. Зашто јас да давам пари? Јас треба да земам пари од фудбалот, а не да давам. Ако сака некој да го користи моето фудбалско знаење и мојот фудбалски „сенс“, треба да го плати тоа. Така е секаде во светот. Често сум наидувал на ова прашање и мило ми е што конечно можам да се изјаснам јавно.
Твое мислење за денешниот формат на натпреварување во Лигата на шампионите за разлика од времето кога ти настапуваше во ова натпреварување?
Сe што е сега направено е исклучиво поради финансиски причини. Тоа им е јасно на сите, се работи за повеќе пари. Според мене тоа не е коректно бидејќи мислам дека само од шампионските тимови може да се бира шампионот на Европа, како што и било 50-60 години наназад. Која е таа логика некој што е трет на табела во едно првенство да се бори за шампион на Европа. Еве, конкретен пример е Лацио: тие завршија четврти на табелата со 20-30 бодови помалку од шампионот Интер, а може да се случи да игра во финалето на Лигата на шампионите. Која е таа логика? Апсолутно нема никаква фудбалска логика, само финансиска.
Јас сум за промена на форматот и мислам дека помалите земји и клубови треба да добијат поголема шанса, а пред сe натпреварувањето да биде исклучиво за шампионите.
Горан Пандев е нашиот најдобар фудбалер во моментов. Не е благодарно да се прави споредба помеѓу Вас и Пандев, но можете ли да направите споредба на Серија А од времето кога вие настапувавте и денеска?
Видете, Италијанската лига во последниве 2-3 години падна барем 50% во однос на квалитетот. Како го образложувам ова? Освен Интер, Милан и Јувентус, сите други тимови немаат ниту еден силен фудбалер, познат на светско ниво. Тоа доволно говори за падот на квалитетот. Ова им дојде добро на многу фудбалери, секако и за нашиот Пандев, кои се најдоа себеси во таа лига. Во минатото Серија А беше многу посилна од сега. Само што ги следев натпреварите меѓу Сампдорија и Хајдук и за разлика од минатото сега Сампдорија е еден очаен тим. Еден Хајдук беше максимално рамноправен во двата натпревари, па дали тоа значи дека доколку Хајдук игра во Серија А ќе се пласира на средина на табелата, а во домашното првенство не може да победи против Меѓуморје. Тоа се некои паралели кои би можел да ги направам, но да резимирам, Серија А е многу послаба од минатото, а тоа им дојде многу добро на некои фудбалери, вклучувајќи го тука и нашиот Пандев.
Според мене, ако некој сака да покаже дека е добар фудбалер, треба да оствари резултат. Во спортот се мерат само резултатите, останатото не е важно. Ако некој сака да докаже дека вреди, треба да игра во голем тим, какви што се 15 или 20 во Европа. Јас своевремено направив трансфер во Црвена Ѕвезда, еден од најсилните тимови во Европа, освоив она што освоив и тоа доволно говори за мене. Не би сакал да споредувам дали некој играл подобро, полошо, поатрактивно, бидејќи во спортот на крај остануваат да се споредат само резултатите, не е важен временскиот период кога ќе ги остварите.
Во Еспорт имавме анкета во однос на селекторите од странство. Што мислите околу ова прашање, дали можеме да ги оствариме сегашните резултати и со домашни тренери?
Јас уште одамна кажав што мислам. Ако веќе носиме селектор од странство, тој мора да оствари подобри резултати од оние кои би ги оствариле домашните. Па ако веќе се плаќаат 200 илјади евра годишно, треба да се побараат и резултати. Многумина се налутија кога дадов изјава дека и со татко ми како селектор ќе бидеме 5-ти во групата, па дури и ме прогласија за предавник, но тоа е реалноста. Пред Андора и Естонија можеме да се пласираме без разлика кој ќе биде на чело на тимот.
Кое е вашето мислење за оваа генерација на репрезентативци, кој е крајниот дострел?
Би можел да кажам позитивно или негативно мислење за многу фудбалери, но мислам дека нема да биде коректно. Зелениот терен е тој каде се водат сите битки и каде се остваруваат резултатите и тие таму треба да покажат колку вредат. Ако во последните три квалификациски циклуси не можеме да се бориме за ништо повеќе од 4-то или 5-то место, тоа доволно говори за квалитетот на сегашниот тим.
Колку во Македонија има млади фудбалери кои имаат потенцијал да успеат во фудбалот на највисоко ниво? Има потенцијал, но малку се искористува. Првата грешка ја прават самите родители, кои сакаат уште во старт да ги носат децата во странство. Тие изгледа мислат дека во Европа нема деца што тренираат фудбал, па ги чекаат нивните деца да дојдат. Така ги уништуваат талентите, шетајќи ги низ Европа по 2-3 години во кои децата ниту ќе одиграат некој натпревар, ниту, пак, ќе тренираат како што треба. Јас би побарал да се донесе одлука во Федерацијата да се забранат трансфери во странство на фудбалери помлади од 21 или 23 години. Така ќе го подобриме квалитетот на Лигата, а и ќе им овозможиме на талентираните деца да се развијат подобро. Ова е широка тема и не би навлегувал во детали, но важно е да се знае дека таленти има, па останува на нас да ги искористиме.
Интервјуто е правено во кафе-барот „9“ во Скопје (сопственост на Дарко Панчев) во септември 2006 година. Објавено е во Esport и на On.net
Интервју: Џером Шампањ и Џејкоб Ерл
Знаете, ние во ФИФА не сме наивни. Ние знаеме се! Знаеме кој стои позади се: политичките сили, економските сили, медиумските сили – сето тоа е испреплетено и ние знаеме за тоа.
Да се вратам на проблемот во Македонија: знаеме дека има проблем и знаеме дека некои луѓе го прават проблемот поради нивни лични интереси. Што ќе се случува понатаму, останува да видиме.
Дали ги имате листите на делегати кои гласаа за Божиновски и Хаџи-Ристески и дали ќе се обидете да дознаете која листа е валидна?
Тоа е причината што дојдовме тука и се состанавме со двете страни. Сега ќе спроведеме истрага и во Општинските фудбалски сојузи. Сите зборуваат за Генералните собранија, но делегатите таму доаѓаат од ОФС, па затоа ќе мора да се провери состојбата во секој ОФС одделно. Ние сме многу темелни и верувајте дека правилно ќе ја решиме ситуацијата. Знаеме точно што се случува. Знаеме за синот на поранешниот претседател на ФФМ (Горан Иванов, син на Љубислав Иванов – Ѕинго н.з.) кој поседува многу моќна медиумска куќа – во исто време, тој стои зад Иницијативниот Одбор, а сите медиуми од неговата групација се поддржувачи на Иницијативниот Одбор и известуваат против Хаџи-Ристески! Го знаеме и тоа! Верувајте дека ќе ја решиме ситуацијата правилно. Ние не веруваме во она што ни го кажува Хаџи-Ристески, туку веднаш го проверуваме. Исто така, не веруваме во она што ни го кажува Божиновски – и тоа го проверуваме. На крај, доаѓаме тука во вашата земја и спроведуваме истрага. Не велам дека Горан Иванов не смее да биде дел од раководството на ФФМ, но ние сакаме да испитаме дали постојат други интереси од негова страна освен фудбалските, како на пример, економски причини.
Разговорот е направен во Хотел Стоун Бриџ во Скопје во јули, 2007 година, при посетата на пратениците на ФИФА и УЕФА на ФФМ и Иницијативниот Одбор за промени во Федерацијата. Интервјуто е објавено во Esport, а дел од интервјуто беше објавено и во „Македонски Спорт“, но со многу „шминкање“ (да не напишам „лажење“).
Интервју: Јовица Николовски
Што всушност значи лиценцата за менаџер?
Тоа значи како да отидеш на факлутет, го завршиш и добиеш диплома. Сепак, не значи дека си способен да го работиш добро она за што си завршил. Лиценцата е едноставно едно признание т.е. една дозвола за да се работи како менаџер.
Прво и основно, ние во Македонија немаме трансфер листа, а ако таква постои, барем јас не сум ја видел досега, а ниту јавноста ја видела. Во сите нормални земји постојат трансфер листи: се знае кој каде преминал, кој е слободен играч и доколку јас клубот утре продава еден фудбалер за одредена сума на пари, тоа се објавува во трансфер листата и сите менаџери и заинтересирани клубови ги имаат достапни сите информации. Кај нас вавко нешто не постои.
Федерацијата! Постои Статут, одредби според кои треба да работи Федерацијата, но за жал тие постојат само на хартија, но не и во пракса. Нашата Федерација е во хаос. Она што се случува во пракса е сосема трета работа. Ние имаме договори помеѓу фудбалерите и клубовите каде местото на кое треба да биде напишана платата за фудбалерот е оставено празно, а во ФФМ ги заверуваат овие договори како валидни.
Стандардните договори кои сега се потпишуваат со фудбалерите и се заверуваат како валидни во Федерацијата се на еден лист хартија, а кога ние сакаме да направиме нормален договор според светските стандарди, во ФФМ тоа не го прифаќаат. Федерацијата е она тело кое треба да ја регулира ситуацијата. Според различните одредби од Статутот и правилниците, различни сегменти од ФФМ се задолжени за решавање на различни прашања, но претседателот на Федерацијата е тој што може и мора да ги потегне сите прашања. Претседателот на ФФМ во фудбалот е она што е премиерот во политиката.
Во интервјуто во минатиот број на Еспорт, Коста Костовски (потпретседател на Работнички К.) рече дека во Македонија треба да се обрне поголемо внимание на создавањето на млади фудбалски таленти кои подоцна би се продавале во странство. Какви се условите во Македонија за создавање на фудбалери?
Најпрво би се сложил со она што го кажа Костовски – тоа е факт. Ние не сме некоја огромна држава од 80 или 100 милиони жители каде има атрактивен фудбал, привлекуваме гледачи, имаме приходи од ТВ права и од маркетиншки активности. Кај нас просекот е 400-500 гледачи на еден првенствен натпревар. Ги немаме условите. Ние менаџерите треба да бидеме оние кои ќе ги пронаоѓаат младите таленти, но нема услови во кои тие понатаму би тренирале и би се развивале како фудбалери. Многу малку клубови имаат какви-такви услови за тренирање на млади фудбалери. Немаме клубови што имаат добри помошни терени и повеќе помошни терени. Немаме клубови што имаат четири различни соблекувални, а 80% од клубовите немаат ниту топла вода и струја – тоа се само некои основни услови.
Во Македонија има можеби три до четири клубови кои можат да направат некој трансфер меѓусебно. И тие трансфери се за мали суми, кои едвај некогаш можат да достигнат до 100.000 евра и тоа доколку се работи за исклучителен фудбалер, па да има борба за неговите услуги. Инаку, просечните трансфери меѓу овие клубови се од 20.000 до 40.000 евра.
Немам такви информации бидејќи, ќе повторам, не постои таа официјална трансфер листа на која се би било транспарентно и отворено. Можеме да шпекулираме, но немам докази за да кажам конкретна сума.
Ако секој фудбалер одбере добар менаџер, менаџерот ќе биде тој што ќе ги води преговорите и ќе се бори за многу подобри услови за својот фудбалер во односот фудбалер-клуб. Во овој случај, ние немаме менаџери кои работат добро во нашата земја, туку најголемиот дел од нив гледаат набрзина да заработат 500-1.000 евра без разлика каде и под кои услови ќе го продадат фудбалерот. Ако фудбалерите се паметни и имаат менаџери, ќе биде полесно за нив.
Многу мал процент. Според моја проценка, најмногу 5% од фудбалерите имаат менаџери.
Никој не наложува. Тоа е исто како на суд – доколку сте обвинети, можете да се браните и самите, но сите земаат адвокат бидејќи тој го знае правото. Еден фудбалер не може да знае се - тој треба да игра фудбал, а не да ги познава статутите на ФИФА, УЕФА, ФФМ и сите правилници. Тоа е работата на менаџерот. Кај нас, најголемиот дел од фудбалерите се несериозни и многу несериозно гледаат на овие работи. Само сакаат набрзина да извлечат колкава-толкава сума на пари. Другиот дел од фудбалерите или знаат се, или имаат премногу среќа со трансферите. А колку што гледам, многу мал дел од нашите фудбалери имаат среќа.
Што се однесува до менаџерите, многумина од нив не работат како што треба. Гледаат само набрзина да го продадат фудбалерот, да заработат некоја сума на пари, а потоа воопшто и не се интересираат за фудбалерите како тие ќе успеат и ќе се снајдат каде што ќе заминат.
Мислам дека во Македонија има 8 лиценцирани менаџери, повеќето се здобија со лиценцата при последното полагање кога и јас положив. Времето за работа беше кратко и не би можел да ја коментирам конкретно нивната работа. Во Македонија има еден докажан менаџер, а тоа е Фали Рамадани и според мене тој е еден од најдобрите менаџери на балканските простори.
Во моментов не се знае статусот на нашата Федерација. многу работи не се решени: имаме две раководства, ФФМ не работи, зградата е под клуч... Ние не треба да измислуваме топла вода, доволно е само да се свртиме кон Европа и да видиме која било друга земја. Ниту едно првенство во Европа не потпаѓа под Федерацијата. Сите си имаат Здружение на клубови кое управува со лигата почитувајќи ги одредбите на Федерацијата. Моментално, кај нас претседателот на ФФМ е најсилниот човек во фудбалот и судбината на сите клубови е во негови раце. Тоа мене ме потсеќа на некое кралство од минатото каде што кралот ја има апсолутната власт, а во едно демократско општество, тоа не треба да постои. Зашто немаме ниту еден фудбалски натпревар на телевизија? Зашто се зборува за наместени натпревари? Тоа е така бидејќи некој има интерес од тоа. Според сегашниот модел, претседателот и раководството на ФФМ ја водат и Првата, Втората, Третата и сите лиги, а дали досега се ангажирале да поработат малку на маркетиншки план? Дали сте виделе некоја кампања за фудбалот? Со што помогнале во развојот на младинскиот фудбал? Во ред се неколкуте работи што се направени, како малите терени низ земјата и слично, но тоа се проекти од социјален карактер, не од фудбалски.
Како што кажав и претходно, ние во фудбалот имаме кралство и крал. И во времето на кралевите имало синдикати, но колку функционирале мислам дека доволно сме паметни за да знаеме. Постоеле здруженија, но што можат тие да направат кога луѓето што ги воделе биле всушност луѓе од самата Федерација?
Проблемот е што многу малку луѓе т.е. фирми вложуваат приватен капитал во фудбалот. Останато е она од времето на социјализамот кога директорите на клубовите не вложувале пари од свој џеб и многу не се грижеле за тоа како ќе се трошат буџетите и дали клубовите ќе работат со профит. Кога ќе има повеќе приватен капитал во клубовите, работите ќе функционираат нормално, а ќе треба да помине уште доста време кога вложувачите ќе можат да очекуваат нешто од она што го вложиле да им се врати. Во светот, најголемиот дел од профитот на клубовите доаѓа од телевизиските права, а кај нас фудбалот не се пренесува на телевизија. Можеби е и нормално што не се пренесува бидејќи нема интерес. С$ што во медиумите има за мак-фудбалот е едно мало делче на крајот на вестите во кое најчесто можат да се слушнат само негативни работи. И во една ваква економска и општа ситуација во државата, кога луѓето сакаат да се релаксираат со спортот, ги слушаат и гледаат истите ситуации како и во политиката. Нормално е дека ќе нема интерес. За споредба, дури и во Србија и Албанија се пренесуваат во живо натпреварите од домашното првенство, а со тоа и клубовите зад себе имаат силни спонзори.
Се сложувам со Костовси дека во моментов ситуацијата е таква. Сите што вложуваме во фудбалот го правиме тоа како некое донаторство или, пак, гледаме на тоа како инвестирање во некоја иднина. Сепак, не би можел нешто конкретно да им препорачам на оние кои би сакале да инвестираат во фудбалот бидејќи с$ зависи од тоа како се работи. Тоа е исто како во бизнисот: имате неколку фирми од иста бранша, но некои работат со загуби, а некои со голем профит. Не можат сите да бидат успешни. Инвестирањето во спортот има три страни: една е бизнис аспектот, втората е задоволството, а третата страна е оној социјален карактер, да се тргнат децата од улица и да живеат спортски.
Би сакал само што побрзо да се среди состојбата во ФФМ и конечно да имаме една професионална лига, која според мене во моментов е на половина пат од професионална. Истото важи и за Втората лига и сите клубови, од кои во моментов само дел се на половина пат да станат вистински професионални клубови. Колку побрзо ќе се реши прашањето на професионалноста во нашиот фудбал, толку побрзо ќе имаме нормален фудбал. Едноставно, недостига професионализам во сите сегменти на фудбалот. На фудбалерите би им препорачал, како што сите фирми во нашата земја имаат адвокати, тие да си најдат менаџер кој би ги советувал и би ги работел за нив работите кои тие самите не знаат да ги работат – за нивно добро. На крај и на медиумите би им порачал да се занимаваат со попозитивни работи во врска со фудбалот.
Разговорот е правен во текот на летниот период во 2007, во канцелариите на НИКОБ во Скопје. Интервјуто е објавено во Esport.
Интервју: Коста Костовски
Не можеме да се пофалиме дека сезоната беше успешна. Сите очекувавме трета титула, но еден сплет на околности, како од наша страна така и игрите од страна доведоа до тоа да ја загубиме титулата. Втората работа со која се соочивме е смената на тренерот Јовановски, каде што наидовме на едно големо недоразбирање преку кое не можеше да се помине и покрај тоа што нашата соработка траеше нешто повеќе од 3-ипол години. Се случија промени во стручниот штаб, но мислам дека не одиграа некоја улога во однос на залагањето на фудбалерите и игрите на Работнички.
Дали од денешна перспектива сметате дека беше грешка да се отпушти Ѓоре Јовановски. Колку беа тие причини силни за да се одлучите да отпуштите тренер под чие водство Работнички с$ уште беше на првото место на табелата?
Знаете, Управниот Одбор на Работнички Кометал е сочинет од луѓе кои работат во клубот и луѓе кои го финансираат клубот. За разлика од изминатите години, нормално е дека имаше позитивни и негативни работи кои одеа во корист или против тренерот, игрите на тимот, пристапот кон играта и резултатите. Меѓутоа, сето тоа се истрпи до еден одреден степен. Прашањето ви беше дали сметаме дека е грешка – мислиме дека не е грешка смената на тренерот. Донесовме адекватно квалитетно засилување на тренерската позиција и покрај тоа што некои не би го окарактеризирале Беквалац како тип на тренер кој носел титули. Меѓутоа, според зборовите на луѓе кои што го знаат како тренер и човек, се работи за добар стручњак, искрен љубител на фудбалот и човек кој сака само да работи. Тоа е тоа што нас не интересира, а тој сега доаѓа во средина во која се очекуваат трофеи.
Работнички Кометал, Македонија Ѓорче Петров и Ренова ги прават најголемите инвестиции, а Победа е шампион. Ваш коментар?
Сето тоа се должи на некои заткулисни игри. Игри со кои што јас мислев дека нема да се соочам и дека сето тоа не се случува овде. Меѓутоа, сите тие одредени луѓе од тимовите кои денеска се шампион и освојувач на Купот само те тапкаат по рамо, а зад грб ти прават работи кои ти не ги очекуваш од нив. Коментарот е дека според вложеното, Победа не заслужува да биде шампион, но поради среќата која ги следеше и, нормално, игрите кои ги играа се најдоа на онаа позиција на која сакаа да бидат.
Вардар обвинуваше дека сте нуделе финансиски средства за да ви “попуштат” во натпреварот на крајот на првевнството. Како ќе го коментирате тоа?
Сето тоа е некоја игра која дава до знаење дека Вардар сака да си прави алиби за сето тоа што е сторено од нивна страна. Алибито е дека мора да го оправдаат поразот од Победа и мораа да ја оправдаат победата над истиот тим во финалето на Купот на Македонија. Нормално, јавноста мислам дека знае што се случуваше, а ова е еден нивен обид да го тргнат сомнежот од себе и да го насочат на друга страна. Работнички не е клуб што сака да дава пари на други клубови, туку е клуб што сака фудбалот да победи. Ние, сега и во претходните години, секогаш сме биле единствени во однос на тоа што сме им го давале на фудбалерите и сме имале највисоки премии. Така што, не ја разбирам логиката, зашто би давале на други, а не би дале на своите, кога знам дека тие момчиња можат да го направат тоа. Ова е само кревање афера од нивна страна за да го префрлат вниманието на друга страна, само за да го тргнат сомнежот од нивната наместена работа.
Побаравте казни за Победа и Вардар. Колку сте сериозни во таа намера и до каде ќе одите за да ја истерате правдата?
Фамилијата која стои зад Работнички има принципи во животот преку кои не може да пројде. Ние очекуваме, а во минатите неколку дена и структурите во ФФМ се произнесоа, дека ќе се испитаат натпреварите помеѓу Вардар и Победа. Мислам дека ФФМ и структурите кои се задолжени за тоа, добро ќе ја преиспитаат работата, а најдобар доказ за “сомнителноста” се зборувањата на јавноста и луѓето во околината. Ние како Работнички ќе стоиме зад зборот дека бараме ригорозно казнување на клубовите кои се нашле во една таква “шема”.
Го поддржувате Хаџи-Ристески. Од каде оваа поддршка и зашто не сте за промени во ФФМ?
Ако се вратиме неколку години наназад, откако Хаџи-Ристески е избран за претседател, многу работи во фудбалот се променија: има достојна комуникација меѓу клубовите, има достојно судење, особено по отстранувањето на некои судии од минатото, видовме дека постои желба во ова раководство да раководи со фудбалот на фудбалски начин и да им пружи на сите актери во првенството максимални услови за игра, без разлика дали се работи за Работнички или Брегалница. Дадовме поддршка и с$ уште стоиме на тоа. Мислиме дека Иницијативниот Одбор, т.е. одредени членови на ова тело немаат капацитет за подобрување на фудбалот, туку напротив, со самата смена на раководството на ФФМ би дошло до уште полоши состојби во мак-фудбалот.
Постои ли формула за подобрување на мак-фудбалот? Изминативе години почна да се инвестира во неколку клубови, но што уште е потребно во Македонија да се игра нормален фудбал и да се вратат луѓето на трибините?
Постојат две работи. Првата работа е подобрувањето на инфраструктурата и капацитетите кои го поседуваат фудбалските клубови. Би требало да се игра во нормални услови на сите терени во Македонија, а не да имаме разлика помеѓу терените на Градски и оној во Штип. Втората работа е на државата, која мора да размисли како би го помогнала спортот и евентуално, доколку има начини да се обезбедат некакви субвенции за луѓето што сакаат да вложуваат во спортот. Тоа е единствен начин луѓето да се заинтригираат за да вложуваат во спортот. Кога ќе имаме поголеми вложувања, резултатите неминовно ќе дојдат и сите ќе ги видиме. Кога ќе има поголеми вложувања, ќе има поголем квалитет, клубовите ќе остваруваат подобри резултати во Европа, ќе има можност да се носат поквалитетни засилувања и со тоа ќе се врати и публиката на стадионите.
Веќе неколку години инвестирате во фудбалот. Во Европа, тоа е најпрофитабилен спорт, а воедно и голем бизнис. Дали е така и во Македонија и дали би можело да биде така во иднина? Дали фудбалот може да стане профитабилен и спорт од кој ќе живеат оние кои инвестираат во него? Сега, сите што инвестираат го прават тоа само од добра волја…
С$ уште сме во фудбалот со една добра волја, а во Македонија инвестирањето во фудбалот не се смета за бизнис. Бизнисот во фудбалот е надвор од Македонија, а просечниот фудбалски клуб кај нас, па и ние како шампиони не можеме да го почуствуваме благодетот од сето тоа играње. Трошоците кои се прават се големи, а повратокот е мал. Ние во Македонија можеме да се концентрираме на производство на фудбалери, кои подоцна би ги пласирале, меѓутоа тоа производство на фудбалери е меч со две острици и никогаш не знаеш на што ќе бидеш. Тие фудбалери треба да се промовираат за да добијат на цена, а како ќе се промовираат ако не преку меѓународни натпревари. Играњето во евро-куповите за нас не значи остварување на финансиска добивка, туку создавање на имиџ и запознавање со останатиот дел од Европа и правење на контакти.
Колкав е годишниот буџет на Работнички Кометал?
Годишниот буџет на клубот Работнички е најголем буџет во Република Македонија. Само тоа би можел да го кажам. Ние внимаваме на секој детал. На фудбалерот му го овозможуваме максималното што може да се овозможи, почнувајќи од витамини, сместување, плаќање сметки, с$ до подготовки на високо ниво и редовна исплата на сите договорени средства. Фудбалерите воопшто не треба да се оптеретуваат со секојдневните проблеми што ги снаоѓаат останатите фудбалери во Македонија. Сето тоа чини. Организацијата чини скапо. Според тоа што го вложуваме, не го добивме тоа што го заслуживме, но фудбалот е топка, никогаш не се знае на што ќе налетате и што можете да очекувате.
Приходите од настапот во Европа, според информациите до кои дојдовме, изнесуваат околу 550.000 евра. За што се користат овие пари? Дали се ре-инвестираат во клубот или се повлекуваат за надоместување на дел од инвестицијата на спонзорот?
Да, точна ви е информацијата, приходите беа околу 550.000 евра, од кои дел се инвестираат во инфраструктурата на клубот. Имавме проект на поставување на рефлектори на помошното игралиште и некои други инвестиции. Ниту еден денар не е повлечен од Македонија, сето тоа што го имаме добиено се троши. Тоа се 420.000 евра, а според последната распределба, очекуваме уште околу 100.000 евра да ни пристигнат на сметката околу месец јули. Дел од средствата се веќе потрошени, а бараме најдобри начини како да ги искористиме останатите, за клубот во некоја рака да може да работи профитабилно, односно во иднина да заработува уште повеќе.
Како што знаете, Работнички почнува и да се шири и сега функционира како еден претставник на големиот Милан на нашите простори. Токму дел од тие средства кои се пристигнати од настапот во Европа се искористени за реализација на овој проект. Кампот на Милан ќе трае една седмица, а во Македонија ќе дојдат еминентни имиња кои ќе работат со нашите фудбалери.
Според вашите проценки, колкава е минималната сума на пари која е потребна да се води еден просечен клуб во Македонија?
Сумата се движи од 150.000 до 200.000 евра годишно.
Што би им препорачале на луѓето кои сакаат да почнат со инвестирање во фудбалот?
Јас ќе ви кажам еден пример со господинот Николовски (н.з. семејството Николовски го водат ФК Македонија Ѓорче Петров). Кога тие влегуваа во фудбалот, имавме еден неформален разговор во кој јас ги запрашав колкав ќе биде буџетот на Македонија Ѓорче Петров. Ми рекоа дека тоа ќе биде отприлика 200.000 евра. Мојот одговор беше дека ќе се борат за опстанок. А сега вие прашајте ги колкав им е буџетот и колку потрошиле изминативе две години.
Какви се идните планови на Работнички Кометал?
Нашите цели за следната сезона се исти како и претходните години, освојување на двојната круна во Македонија. За да го оствариме тоа мораме да доведеме адекватни засилувања, фудбалери кои се подобри од сегашните кои ги има Работнички. Дел од фудбалерите ќе мора да си заминат бидејќи веќе не можеме да трпиме импровизации од нивна страна. Дел од фудбалерите ги ставаме на трансфер листата и ќе се обидеме од нивната продажба да заработиме, со што подоцна би вложиле во нови засилувања.
Во врска со тренерот, му веруваме и тој ќе остане во Работнички Кометал и следната сезона. Уште кога се договаравме се договоривме тој да го води клубот до крајот на оваа сезона и во следната, со тоа што на полу-сезоната следната зима ќе седнеме на маса и ќе го ревидираме договорот, нормално, во зависност од остварените резултати.
Во Европа играме со неатрактивни противници против кои еден мал кикс би значел испаѓање од Купот на УЕФА, но мислам дека тоа ќе биде едно добро искуство за нас како клуб, да го почувствуваме и “мирисот” на тоа натпреварување. Мислам дека првото коло ќе го поминеме иако се наоѓаме во групата на аутсајдери и ќе се пласираме во второто коло, па потоа, што биде нека биде.
Каква е вашата филозофија: дали сте за поатрактивен противник кој носи скоро сигурна елиминација, но поголем профит или неатрактивен и послаб противник кој носи поголема шанса за пласман во следното коло?
Изминативе години Македонија виде доста атрактивни противници, како со репрезентацијата, така и на клупски план. Гледаме дека тие противници носат профит и дополнителни средства кои многу помагаат за понатамошни инвестирања. Во овој дел, мојата девиза е да се добие што полесен противник за да се стигне што подалеку. Доколку, пак, се добие атрактивен противник кој носи поголем профит, парите да се ре-инвестираат во клубот.
Кога би ги споредиле ракометниот Кометал Ѓорче Петров и фудбалскиот Работнички Кометал, кои се сличностите, а кои разликите во однос на водењето на овие два клуба. Каде е полесно да се води клуб, во фудбалот или ракометот?
Ракометот и фудбалот се два различни спортови кои воопшто немаат допирни точки. Женскиот ракомет кај нас се базира врз само еден клуб, а сите останати преживуваат. Тој клуб има екстра-квалитетни играчи, стручен штаб и настапува директно во фазата по групи во Лигата на шампионите со што може да се рече дека успехот е загарантиран, до некаде.
Фудбалот е сосема друга димензија, каде треба да изодиш долг пат за да дојдеш до тоа место кое сега го има Кометал ЃП во ракометот. Треба и многу среќа за да достигнеш некој зенит, за наши услови, и да оствариш некаква поосетлива финансиска добивка.
Значи, во Македонија, во суштина, ова се дијаметрално различни спортови – едниот значи бизнис, а другиот само љубов.
Интервјуто е правено по крајот на натпреварувачката сезона 2006/07 во просториите на компанијата Кометал Трејд во Скопје. Објавено е во месечниот спортски магазин Esport.
Интервју: Среќко Катанец
Во анкетата на Club Football читателите на прашањето како ја оценуваат изминатата година на репрезентативен план, најголем дел одговорија просечно, но огромен процент одговорија и успешно. Како вие ја оценувате изминатата година?
„Ако го гледаме само рејтингот на ФИФА значи дека во изминатава година навистина сме направиле нешто. Резултатите не би можел да ги оценам како ‘одлични’ бидејЌи за да бидат одлични треба да победиме на сите натпревари. Ние го направивме она што се очекуваше од нас: победивме на двата натпревари против Естонија и Андора, а особено тежок беше натпреварот против Естонија на гости. Јас сум и презадоволен од она што го остваривме на двата натпревари против Англија и ако бидеме реални ни недостига само 1 бод од натпреварот против Англија во Скопје, но фудбалот е таков и го загубивме тој натпревар. што се однесува до натпреварот против Русија, ние немавме ниту време ниту можност да се подготвиме онака како што треба, а не бевме ниту комплетни така што поразот е апсолутно нормален со оглед на околностите.”
Што вие сметате дека е реален дострел и очекувања од овие квалификации? Би било убаво да се знае што е планот за да нема реакции како тие по натпреварот со Русија кога се создаде атмосфера како да мораме да ги победиме сите останати натпревари, а следуваше пораз и комплетно разочарување.
„Јас не сум рекол дека мораме и Ќе ја победиме Русија. Тоа е ситуација која ја создадоа медиумите. Тоа не е случај само во Македонија туку насекаде. Медиумите се тие што ја поставуваат целта. Ако јас добро се сеЌавам, пред натпреварот против Русија на прес-конференцијата кажав дека на гости ни доаЃа репрезентација која во моментот е посилна од Англија, со подобро подготвени фудбалери, но медиумите се тие кои ја создаваат атмосферата. Јас стојам зад она што го кажав уште пред да дојдам тука. На секој натпревар почнуваме со 0:0 и можеме да се носиме со сите противници, но можеме да бидеме рамноправни само кога сме комплетни и кога фудбалерите се во оптимална форма. Во моментов, репрезентацијата на Македонија нема доволно алтернативни фудбалери кои Ќе можат да ги заменат тие што Ќе недостасуваат на некој натпревар поради објективни причини. На пример Стојков кој е дел од репрезентацијата неколку години веЌе 6 месеци не игра за Партизан. Тука е и Шаќири со ситуацијата во која тој се наоЃаШе. Јас сум таков тренер Што не би уфрлил во игра некои фудбалери од страна кои не биле дел од оваа група која ја имаме сега бидејЌи никогаШ не знаете како Ќе се вклопат во тимот.
Мене ми е важно во текот на овие квалификации да ги одиграме натпреварите со карактер со каков игравме на натпреварите против Англија. НекогаШ и Ќе губиме, но и Ќе победуваме на натпревари, а сигурно дека ако играме така Ќе ни се врати и она кое го загубивме против Англија.
што се однесува до квалификациите и наШите Шанси, ако мислиме да одиме на Европското првенство, Што секако е желба на сите, најважни се следните 2 натпревари. Оние против Англија и Русија не беа толку важни колку Што Ќе бидат натпреварите против Хрватска и Израел. Хипотетички, ако освоиме 6 бода од овие два натпревари, а потоа ни доаЃаат на гости Естонија и Андора, можеме да се вмеШаме во врвот на групата, но мораме да бидеме и реални. Ние Ќе се обидеме, но не можете да очекувате премногу кога одиме да играме со Хрватска на гости. Тие со години не загубиле натпревар на домаШен терен и се многу квалитетна репрезентација. Јас не би сакал да ја ‘палам’ атмосферата, но натпреварот почнува со 0:0 па Ќе видиме.”
ЗаШто Македонија? Сигурно дека на маса сте имале и многу други финансиски подобри понуди. Кој беШе предизвикот?
Пред с$ мојот интерес дојде кога ја видов групата. Фудбалски предизвик е да се игра против Англија, Хрватска па и Русија, особено против Англија кои малку ме ‘зафркнаа’ бидејЌи не го изградија новиот стадион. Сакав да играм со Македонија против Англија на новиот Вембли и да победам – тоа беШе еден од мотивите кои ме натераа да дојдам. Сепак, главната причина беШе договорот кој го склучив со ФФМ кој одлично ми одговара на ситуацијата во која се наоЃам во моментов – имам можност да бидам дома со семејството во Словенија секогаШ кога не игра репрезентацијата, а доаЃам во Македонија само кога има потреба. Тоа беШе основната причина и мислам дека со ваквиот начин на работа функционираме добро. Финансиските средства сигурно дека не беа причината.
Дали по успеШниот старт на квалификациите со Македонија добивте понуди од други фудбалски федерации за ваШ ангажман?
Имало понуди, но не сериозни. Знаете како, се јавуваат луЃе кои воопШто не ги познавате и нудат некаква работа, а тоа за мене не е сериозна понуда. Сериозно е кога некој Ќе дојде да ве види лично и Ќе понуди некоја конкретна работа – такви понуди немало. СекоаШ имало и Ќе има луЃе кои се јавуваат и ве викаат да работите на разни места, но тоа не е ниШто сериозно.
По натпреварот со Русија некои стручњаци ве обвинуваа дека не сте биле доволно подготвен пред натпреварот, дека не сте имале доволно информации, не сте биле во Русија на лице место да следите натпревари...
што се однесува до мене, јас никогаШ не си дозволувам да ја коментирам работата на други тренери, особено не на селектори. Ако тој човек е толку паметен, а Ќе кажам и кој бидејЌи се знае кој коментирал така – Илиевски (Никола Илиевски – Џиџи – н.з.), ако тој знае како работев и Што работев тогаШ секоја чест бидејЌи значи дека тој влегол во мојата глава и знае како работиме и како треба да работиме, секоја чест. Го почитувам секое мислење, но не и вакви ‘расипани’ мислења кога некој човек нема поим Што и како работиме. Секој може да го коментира натпреварот и тоа го почитувам, но некој да ми кажува Што сум работел, а Што не е тотално без врска.
Објаснете ни како течат подготовките пред еден квалификациски натпревар
Кога јас се подготвувам за натпревар најмногу ме интересира мојот тим. Според тоа како игра противникот, ние се подготвуваме. Некои други можеби се подготвуваат патувајЌи и гледајЌи ги тимовите во Русија: Спартак, ЦСКА, но јас не работам така. Мене во прв ред ме интересира наШиот тим: како ние Ќе се однесуваме и Ќе играме на теренот, дали моите фудбалери се здрави или повредени. Можеби греШам, но тоа е мојата филозофија и така јас се однесувам. Нема да дозволам никој да ми го втурнува своето мислење и тоа како тој би се однесувал. Ако бил селектор тоа го почитувам и секоја чест, но мојот карактер е таков Што јас нема да дозволам да ми се плетка некој бидејЌи има некој свој интерес да зборува Што и како треба да се работи. Јас можев против Русија да ставам 7 централни дефанзивци како Што би направил тој и можеби немаШе да го загубиме натпреварот, но во денеШно време кога победата вреди 3 бода, морате да одите на победа на секој натпревар. Ако тимот карактерно не е подготвен да влезе во натпреварот за да победи, тогаШ со сигурност Ќе загуби. Јас би можел да ставам 4 одбранбени во линија и уШте 2 фудбалери пред нив и со 6 фудбалери да се браниме па нека дојдат да ни дадат гол. Противникот можеби и Ќе даде гол, но сигурно дека ние скоро никогаШ нема да направиме ниту Шанса.
Како се подготвувавме? Можам да ви кажам дека 90% го знаевме тимот на Русија кој Ќе игра против нас, не изненадија само со еден фудбалер кој играШе на останатите натпревари, а против нас беШе на клупата. Тоа ни е доволно да го знаеме, а нема потреба да се возам низ Русија и да гледам натпревари на некои клубови – тоа е глупост, будалаШтини. Имавме снимки од натпревари на Русија кои беа доволни да се подготвиме. Знаевме како се движат на теренот, како ги изведуваат корнерите, аутите. Јас и моите момци добро го проучивме противникот и тоа е начинот на кој се подготвуваме. Не е никакво алиби или оправдување, но морам да кажам дека едноставно немавме доволно време да се подготвиме онака како Што треба. Да имавме 10 дена како Што имаШе Русија тогаШ Ќе беШе поинаку, Ќе се подготвевме како Што треба, а не вака: едни фудбалери дојдоа во сабота, други во недела, имавме само еден целосен тренинг и жал ми е Што воопШто трениравме бидејЌи подобро Ќе беШе момците да седат во хотелот, да соберат сили па можеби Ќе одиграа и неШто подобро. Сепак, на крајот сите наШи најдобри фудбалери беа на теренот и тоа е тоа.
Стив Мекларен има специјална практика на честа комуникација со тренерите на фудбалерите кои се во неговиот репрезентативен состав бидејЌи токму тренерите поминуваат најголг период со фудбалерите и најдобро ги познаваат. Дали сметате дека тоа е добра идеја и дали е тоа возможно во наШиот случај?
Јас не работам така. Јас би можел да го правам тоа, но не е мој начин на работа. Би можел да се јавам кај тренерите на Работнички или Вардар и да ги праШам за некој фудбалер кој ме интересира, но не и да се консултирам со нив за мојата или нивната работа. Видете, ние селекторите зависиме од работата на тие тренери во клубовите. Јас би можел да работам на таков начин, но знаете ли колку пари Ќе ја чини ФФМ на месечно ниво? Да, јас можам да одлетам за Рим да го гледам Горан Пандев, наШиот најдобар фудбалер и да престојувам во хотел Што Ќе чини 300 или 400 евра од вечер, па да заминам во Германија и да ги гледам наШите репрезентативци Што настапуваат таму и т.н. Можам тоа да го направам, да се Шетам низ цела Европа и да гледам фудбалери кои веЌе знам кои им се квалитетите. Фудбалерите се тие и нема потреба од таков начин на работа. Да, тоа е начинот на кој треба да функционира еден селектор, но тоа би било така кога би имале барем 30 врвни фудбалери кои конкурираат за репрезентацијата. Ако морам да одам некаде тогаШ одам. Сега бев во Цирих да го гледам Мирсад Мијадиновски и веЌе знам каков е тој фудбалер и кои му се квалитетите. Тоа го имам на ум и ако треба тој фудбалер Ќе биде повикан.
што мислите за случајот „Горан Славковски”, фудбалерот од наШе потекло во Интер?
Нема тука никаков случај. Тоа беШе во медиумите и тоа е работата на медиумите, но јас мислам дека тука нема никаков случај. што се однесува до мене, ако тој е Македонец, смеШно е Што воопШто се повлекува таква тема. Јас како селектор, ако тој е Македонец и игра во Интер Ќе го повикам без никаков проблем. Но, ако некој друг се обидува да го бара, да му се јавува, па тој да не крева на телефон, како Што имаШе некои информации, тоа не е начинот. Јас Ќе го праШам момчето јасно: сакаШ да играШ за Македонија или не? Тоа е работа од една секунда, нека се изјасни и Ќе се реШи целата ситуација.
Не сакам да дојде до ситуација како онаа со Ивица Илиев. Јас бев во Џенова да го гледам фудбалерот и потоа во Спорт (н.з. Македонски Спорт) напиШаа ноторна лага дека тој сакал да игра за Македонија, а селекторот проценил дека не треба да игра! Илиев воопШто не сака да игра за репрезентацијата на Македонија и тоа не го интересира. Мене ме лутат тие работи во животот, кога некој Ќе ти измисли неШто Што е тотална невистина.
Да се вратам на Славковски. Јас тоа Ќе го реШам многу брзо и едноставно. ќе отидам во Милано и Ќе го праШам дали сака да игра за Македонија или не и понатаму воопШто да не се зборува на таа тема.
Дали мислите дека сте доволно медиумски присутен во Македонија? На пример во Италија, селекторот Марчело Липи секоја недела имаШе емисија во која гостуваШе и на тој начин им стана поблизок на сите фанови во Италија уШте пред СП.
Јас сум многу присутен во медиумите. Мислам дека онолку колку Што сум присутен е сосема доволно. Според мене, повеЌе треба да бидат присутни фудбалерите – они се главните актери. На нив им се посветува многу малку внимание, а заслужуваат многу повеЌе да се наоЃаат во медиумите. Јас не сакам да Шетам од телевизија во телевизија и да раскажувам едни исти работи, а од друга страна, медиумите не сакаат да ме слуШаат мене. Моето искуство во Македонија вели дека тие не сакаат да комуницираат како Што сега јас комуницирам со тебе бидејЌи така нема да можат да искриват некои мои изјави.
Јас во Македонија сакам да имам само прес-конференции на кои Ќе кажам с$ Што треба да се каже, а Ќе се преведе точно онака како Што сум го кажал.
Во фудбалот, посебно на територијата на Балканот познато е дека има големо влијание врз селекторите од некои локални моЌници, менаџери и други структури околу изборот на тимот...
Откако сум селектор на Македонија, ниту еднаШ не се случило да имам некакво влијание од страна. За цело време додека сум тука не сум бил во таква ситуација. Јас слуШнав дека имало такви случаи порано, но она Што другите го работеле пред мене не ме интересира. Ако мене некој ми се јави и ми рече дека има супер фудбалер, секако дека Ќе го погледнам или ако некој ми каже дека познава напаЃач Што Ќе и даде гол на Хрватска, јас веднаШ Ќе го викнам, но кој може да гарантира за тоа?
Го создадовте „костурот” на тимот кој игра во формација 3-4-1-2. Дали ова е ваШа омилена тактичка варијанта или само најдобро реШение со овие фудбалери кои ги имате на располагање?
Тоа е оптималната тактичка варијанта. Ние немаме таков фонд на фудбалери за да можеме да играме во формација како некои поголеми репрезентации со многу поголем број на квалитетни фудбалери. Едноставно не можеме да играме со 4 бекови во линија бидејЌи тоа значи подефанзивна игра и губиме еден фудбалер во средината. Јас би можел да играм и со 4 позади, но доколку имам на располагање 2 странични бекови кои Ќе бидат силно подготвени да помагаат и во средниот ред.
Знаеме дека не сакате поединечно да пофалите или критикувате некој фудбалер, но која линија од тимот ја сметате за најсилна, а која за најслаба?
За да дојдете до позитивен резултат ви треба тим во кој напаЃачите во секој момент Ќе трчаат и во фазата на одбраната Ќе работат и Ќе помагаат за противничките одбранбени фудбалери да греШат. Ако Илчо, Пандев, Мазнов, Стојков не работат за да ја притиснат одбраната и ако ние се повлечеме на наШата половина, тогаШ кажете му „чао” на фудбалот. Гери Невил одигра слабо против нас бидејЌи Мазнов и Илчо во секој момент го бркаа по теренот и тој греШеШе.
Се работи за еден микс помеЃу редовите во тимот. Ние дома играме многу потеШко околу на гости порадо условите на теренот. ИгралиШтето не им дозволува на фудбалерите од одбраната лесно да играат со топката како Што тоа го правеа на Олд Трафорд на пример. Верувајте ми дека Ќе имаме проблеми дома и против Израел и Хрватска бидејЌи игралиШтето не дозволува брзо движење на топката. Противниците Ќе не бркаат како Што и ние сакаме да ги бркаме нив, но кога имате ограничени технички квалитети и згора на тоа и лоШи услови за додавање, тогаШ Ќе имате и проблем.
Постигнуваме мал број на голови. Како би го објасниле тоа? Дали има некој конкретен проблем?
Ги имаме најдобрите фудбалери на тие позиции. Тие се трудат максимално и секој има желба да даде гол. Јас сум задоволен од тоа како тие играат и најважно е Што создаваме Шанси па кога-тогаШ Ќе дојдат и головите. И јас би сакал да ги имаме Марадона, Ето и Дрогба, но ги немаме. Имаме момци со кои јас сум 100% задоволен од тоа како се однесуваат и како работат и не врШам никаков притисок на нив. Најважно за мене е Што се создаваат Шанси. Мазнов влезе во 3 Шанси од кои можеШе да постигне гол против Русија, но не постигна. Не е страШно, важно е да има Шанси, а головите Ќе дојдат. Ние создававме Шанси на сите натпревари до сега.
Кое од првенствата низ Европа најмногу го следите?
Италијанците...
Со Сампдорија игравте во финалето на Лигата на Шампионите. ТогаШ системот на натпреварување беШе многу поразличен од денеШниот. Како мислите дека е подобро?
ДенеШниот систем е супер. Подобро е од порано – имате групи и нокаут фаза и е поинтересно.
Дали мислите дека е во ред Што во Лигата на Шампионите не играат само Шампионите од националните првенства туку повеЌе клубови. Некои мислат дека би било подобро доколку единствено Шампионите имаат право да учествуваат?
Се согласувам со таквите мислења. Јас би ја направил Лигата на Шампионите ексклузивно само за најдобрите од сите првенства. Оние кои не се Шампиони не би требало да имаат право на настап, не може 4-тиот од некое првенство да игра во исто натпреварување со Шампионите. Има Куп на УЕФА, можат да се основаат и нови натпреварувања каде Ќе играат тие тимови.
Но, јасно ми е како функционира денеШниот фудбал. Со целата комерцијализација и со толкава улога на парите во фудбалот, нормално е Што Лигата на Шампионите се игра во ваков формат. Таков е денеШниот систем и теШко е дека би можел да се промени.
Последното Европско првенство го освои Грција и докажа дека во фудбалот с$ е можно...
Видете, Грција играШе фудбал каков Што денес мора да се игра. Тоа беШе еден систем на игра во кој сите помагаа на сите позиции. Целиот тим беШе во зона од 30 метри, а гледавте и како Харистеас во исто време даваШе голови и се враЌаШе во линија со својот среден ред за да брани. Едноставно, таков фудбал мора да се игра во денеШно време ако сакате резултати.
Хрватска во својот состав го има Едуардо кој е натурализиран. Исто е и со репрезентацијата на Германија и многу други. што мислите околу натурализирањето на фудбалери?
Јас не би го правел тоа. Тоа е мое лично мислење. Ако некој е роден во една земја, а има потекло од друга, тогаШ веЌе е малку покомплицирано и можеби може да има дилеми за која земја да настапува. Хрватите размислуваат така како Што размислуваат и ангажирањето на Едуардо се покажа како добар потег на нивната репрезентација. Мое лично мислење е дека нема поента во тоа за Македонија да играат 11 Бразилци. Но, се зависи од самата ситуација.
што мислите за модерната технологија во фудбалот? Сега се воведуваат камери на гол-линиите, дали сте вие за воведувања на нови технички помагала на теренот?
Само кога се работи за гол! Јас во денеШните правила би променил малку работи. Како прво би поставил камери на головите – тоа е неШто кое нема да ја промени динамиката на фудбалот. Не е страШно еднаШ на 20-тина натпревари кога има сомнителна ситуација на гол-линијата да се прегледа снимката. Освен тоа, би ги променил правилата за офсајд. Денеска владее конфузија. Ако фудбалерот е зад одбраната, тогаШ треба да се досуди офсајд. Не треба да постојат никакви пасивни или активни офсајди – ниту самите фудбалери не можат да знаат на Што се во одреден момент на теренот. Така доаЃа до многу конфузни ситуации. Ако се поедностави правилото, а тоа е неШто Што многу лесно може да се направи, Ќе се олесни играта, но очигледно дека некој не сака тоа да се стори.
Ова беше воопшто мое прво интервју во животот, и тоа веднаш со Среќко Катанец. Беше објавено во две продолженија во списанието Club Football. Интервјуто е направено во Хотел Александар Палас во Скопје, во декември, 2006 година.
Подарок за Англија
Најпрвин, она најактуелното - Македонија против Англија. Загубивме од една од најголемите фудбалски сили на планетава и тоа не е срамота. Никогаш не ми е жал за порази на нашиот национален тим од репрезентации кои ќе не надиграат и ќе си ја заслужат победата. Англија не ја заслужи победата на Градски. Многумина ќе речат “Тоа е голем тим, победува и кога не игра добро“, но не се согласувам со таквата теза. Англија победи бидејќи ние и дозволивме, бидејќи ние направивме грешка.
