Прекината е доминацијата на Работнички Кометал во мак-фудбалот, се случи најконтраверзната смена на тренер во Македонија, имаше тешки обвинувања од нивна страна и кон нив. Сето ова ме испровоцира да поразговарам со потпретседателот на клубот, Коста Костовски. За првпат, Коки зборува и за финансиските детали од водењето на клубот.

Ваш поглед на изминатата сезона. Работнички ја загуби титулата, остана со празни раце во Купот и се случи можеби најконтраверзната смена на тренер во нашата историја?

Не можеме да се пофалиме дека сезоната беше успешна. Сите очекувавме трета титула, но еден сплет на околности, како од наша страна така и игрите од страна доведоа до тоа да ја загубиме титулата. Втората работа со која се соочивме е смената на тренерот Јовановски, каде што наидовме на едно големо недоразбирање преку кое не можеше да се помине и покрај тоа што нашата соработка траеше нешто повеќе од 3-ипол години. Се случија промени во стручниот штаб, но мислам дека не одиграа некоја улога во однос на залагањето на фудбалерите и игрите на Работнички.

Дали од денешна перспектива сметате дека беше грешка да се отпушти Ѓоре Јовановски. Колку беа тие причини силни за да се одлучите да отпуштите тренер под чие водство Работнички с$ уште беше на првото место на табелата?

Знаете, Управниот Одбор на Работнички Кометал е сочинет од луѓе кои работат во клубот и луѓе кои го финансираат клубот. За разлика од изминатите години, нормално е дека имаше позитивни и негативни работи кои одеа во корист или против тренерот, игрите на тимот, пристапот кон играта и резултатите. Меѓутоа, сето тоа се истрпи до еден одреден степен. Прашањето ви беше дали сметаме дека е грешка – мислиме дека не е грешка смената на тренерот. Донесовме адекватно квалитетно засилување на тренерската позиција и покрај тоа што некои не би го окарактеризирале Беквалац како тип на тренер кој носел титули. Меѓутоа, според зборовите на луѓе кои што го знаат како тренер и човек, се работи за добар стручњак, искрен љубител на фудбалот и човек кој сака само да работи. Тоа е тоа што нас не интересира, а тој сега доаѓа во средина во која се очекуваат трофеи.

Работнички Кометал, Македонија Ѓорче Петров и Ренова ги прават најголемите инвестиции, а Победа е шампион. Ваш коментар?

Сето тоа се должи на некои заткулисни игри. Игри со кои што јас мислев дека нема да се соочам и дека сето тоа не се случува овде. Меѓутоа, сите тие одредени луѓе од тимовите кои денеска се шампион и освојувач на Купот само те тапкаат по рамо, а зад грб ти прават работи кои ти не ги очекуваш од нив. Коментарот е дека според вложеното, Победа не заслужува да биде шампион, но поради среќата која ги следеше и, нормално, игрите кои ги играа се најдоа на онаа позиција на која сакаа да бидат.

Вардар обвинуваше дека сте нуделе финансиски средства за да ви “попуштат” во натпреварот на крајот на првевнството. Како ќе го коментирате тоа?

Сето тоа е некоја игра која дава до знаење дека Вардар сака да си прави алиби за сето тоа што е сторено од нивна страна. Алибито е дека мора да го оправдаат поразот од Победа и мораа да ја оправдаат победата над истиот тим во финалето на Купот на Македонија. Нормално, јавноста мислам дека знае што се случуваше, а ова е еден нивен обид да го тргнат сомнежот од себе и да го насочат на друга страна. Работнички не е клуб што сака да дава пари на други клубови, туку е клуб што сака фудбалот да победи. Ние, сега и во претходните години, секогаш сме биле единствени во однос на тоа што сме им го давале на фудбалерите и сме имале највисоки премии. Така што, не ја разбирам логиката, зашто би давале на други, а не би дале на своите, кога знам дека тие момчиња можат да го направат тоа. Ова е само кревање афера од нивна страна за да го префрлат вниманието на друга страна, само за да го тргнат сомнежот од нивната наместена работа.

Побаравте казни за Победа и Вардар. Колку сте сериозни во таа намера и до каде ќе одите за да ја истерате правдата?

Фамилијата која стои зад Работнички има принципи во животот преку кои не може да пројде. Ние очекуваме, а во минатите неколку дена и структурите во ФФМ се произнесоа, дека ќе се испитаат натпреварите помеѓу Вардар и Победа. Мислам дека ФФМ и структурите кои се задолжени за тоа, добро ќе ја преиспитаат работата, а најдобар доказ за “сомнителноста” се зборувањата на јавноста и луѓето во околината. Ние како Работнички ќе стоиме зад зборот дека бараме ригорозно казнување на клубовите кои се нашле во една таква “шема”.

Го поддржувате Хаџи-Ристески. Од каде оваа поддршка и зашто не сте за промени во ФФМ?

Ако се вратиме неколку години наназад, откако Хаџи-Ристески е избран за претседател, многу работи во фудбалот се променија: има достојна комуникација меѓу клубовите, има достојно судење, особено по отстранувањето на некои судии од минатото, видовме дека постои желба во ова раководство да раководи со фудбалот на фудбалски начин и да им пружи на сите актери во првенството максимални услови за игра, без разлика дали се работи за Работнички или Брегалница. Дадовме поддршка и с$ уште стоиме на тоа. Мислиме дека Иницијативниот Одбор, т.е. одредени членови на ова тело немаат капацитет за подобрување на фудбалот, туку напротив, со самата смена на раководството на ФФМ би дошло до уште полоши состојби во мак-фудбалот.

Постои ли формула за подобрување на мак-фудбалот? Изминативе години почна да се инвестира во неколку клубови, но што уште е потребно во Македонија да се игра нормален фудбал и да се вратат луѓето на трибините?

Постојат две работи. Првата работа е подобрувањето на инфраструктурата и капацитетите кои го поседуваат фудбалските клубови. Би требало да се игра во нормални услови на сите терени во Македонија, а не да имаме разлика помеѓу терените на Градски и оној во Штип. Втората работа е на државата, која мора да размисли како би го помогнала спортот и евентуално, доколку има начини да се обезбедат некакви субвенции за луѓето што сакаат да вложуваат во спортот. Тоа е единствен начин луѓето да се заинтригираат за да вложуваат во спортот. Кога ќе имаме поголеми вложувања, резултатите неминовно ќе дојдат и сите ќе ги видиме. Кога ќе има поголеми вложувања, ќе има поголем квалитет, клубовите ќе остваруваат подобри резултати во Европа, ќе има можност да се носат поквалитетни засилувања и со тоа ќе се врати и публиката на стадионите.

Веќе неколку години инвестирате во фудбалот. Во Европа, тоа е најпрофитабилен спорт, а воедно и голем бизнис. Дали е така и во Македонија и дали би можело да биде така во иднина? Дали фудбалот може да стане профитабилен и спорт од кој ќе живеат оние кои инвестираат во него? Сега, сите што инвестираат го прават тоа само од добра волја…

С$ уште сме во фудбалот со една добра волја, а во Македонија инвестирањето во фудбалот не се смета за бизнис. Бизнисот во фудбалот е надвор од Македонија, а просечниот фудбалски клуб кај нас, па и ние како шампиони не можеме да го почуствуваме благодетот од сето тоа играње. Трошоците кои се прават се големи, а повратокот е мал. Ние во Македонија можеме да се концентрираме на производство на фудбалери, кои подоцна би ги пласирале, меѓутоа тоа производство на фудбалери е меч со две острици и никогаш не знаеш на што ќе бидеш. Тие фудбалери треба да се промовираат за да добијат на цена, а како ќе се промовираат ако не преку меѓународни натпревари. Играњето во евро-куповите за нас не значи остварување на финансиска добивка, туку создавање на имиџ и запознавање со останатиот дел од Европа и правење на контакти.

Колкав е годишниот буџет на Работнички Кометал?

Годишниот буџет на клубот Работнички е најголем буџет во Република Македонија. Само тоа би можел да го кажам. Ние внимаваме на секој детал. На фудбалерот му го овозможуваме максималното што може да се овозможи, почнувајќи од витамини, сместување, плаќање сметки, с$ до подготовки на високо ниво и редовна исплата на сите договорени средства. Фудбалерите воопшто не треба да се оптеретуваат со секојдневните проблеми што ги снаоѓаат останатите фудбалери во Македонија. Сето тоа чини. Организацијата чини скапо. Според тоа што го вложуваме, не го добивме тоа што го заслуживме, но фудбалот е топка, никогаш не се знае на што ќе налетате и што можете да очекувате.

Приходите од настапот во Европа, според информациите до кои дојдовме, изнесуваат околу 550.000 евра. За што се користат овие пари? Дали се ре-инвестираат во клубот или се повлекуваат за надоместување на дел од инвестицијата на спонзорот?

Да, точна ви е информацијата, приходите беа околу 550.000 евра, од кои дел се инвестираат во инфраструктурата на клубот. Имавме проект на поставување на рефлектори на помошното игралиште и некои други инвестиции. Ниту еден денар не е повлечен од Македонија, сето тоа што го имаме добиено се троши. Тоа се 420.000 евра, а според последната распределба, очекуваме уште околу 100.000 евра да ни пристигнат на сметката околу месец јули. Дел од средствата се веќе потрошени, а бараме најдобри начини како да ги искористиме останатите, за клубот во некоја рака да може да работи профитабилно, односно во иднина да заработува уште повеќе.
Како што знаете, Работнички почнува и да се шири и сега функционира како еден претставник на големиот Милан на нашите простори. Токму дел од тие средства кои се пристигнати од настапот во Европа се искористени за реализација на овој проект. Кампот на Милан ќе трае една седмица, а во Македонија ќе дојдат еминентни имиња кои ќе работат со нашите фудбалери.

Според вашите проценки, колкава е минималната сума на пари која е потребна да се води еден просечен клуб во Македонија?

Сумата се движи од 150.000 до 200.000 евра годишно.

Што би им препорачале на луѓето кои сакаат да почнат со инвестирање во фудбалот?

Јас ќе ви кажам еден пример со господинот Николовски (н.з. семејството Николовски го водат ФК Македонија Ѓорче Петров). Кога тие влегуваа во фудбалот, имавме еден неформален разговор во кој јас ги запрашав колкав ќе биде буџетот на Македонија Ѓорче Петров. Ми рекоа дека тоа ќе биде отприлика 200.000 евра. Мојот одговор беше дека ќе се борат за опстанок. А сега вие прашајте ги колкав им е буџетот и колку потрошиле изминативе две години.

Какви се идните планови на Работнички Кометал?

Нашите цели за следната сезона се исти како и претходните години, освојување на двојната круна во Македонија. За да го оствариме тоа мораме да доведеме адекватни засилувања, фудбалери кои се подобри од сегашните кои ги има Работнички. Дел од фудбалерите ќе мора да си заминат бидејќи веќе не можеме да трпиме импровизации од нивна страна. Дел од фудбалерите ги ставаме на трансфер листата и ќе се обидеме од нивната продажба да заработиме, со што подоцна би вложиле во нови засилувања.
Во врска со тренерот, му веруваме и тој ќе остане во Работнички Кометал и следната сезона. Уште кога се договаравме се договоривме тој да го води клубот до крајот на оваа сезона и во следната, со тоа што на полу-сезоната следната зима ќе седнеме на маса и ќе го ревидираме договорот, нормално, во зависност од остварените резултати.
Во Европа играме со неатрактивни противници против кои еден мал кикс би значел испаѓање од Купот на УЕФА, но мислам дека тоа ќе биде едно добро искуство за нас како клуб, да го почувствуваме и “мирисот” на тоа натпреварување. Мислам дека првото коло ќе го поминеме иако се наоѓаме во групата на аутсајдери и ќе се пласираме во второто коло, па потоа, што биде нека биде.

Каква е вашата филозофија: дали сте за поатрактивен противник кој носи скоро сигурна елиминација, но поголем профит или неатрактивен и послаб противник кој носи поголема шанса за пласман во следното коло?

Изминативе години Македонија виде доста атрактивни противници, како со репрезентацијата, така и на клупски план. Гледаме дека тие противници носат профит и дополнителни средства кои многу помагаат за понатамошни инвестирања. Во овој дел, мојата девиза е да се добие што полесен противник за да се стигне што подалеку. Доколку, пак, се добие атрактивен противник кој носи поголем профит, парите да се ре-инвестираат во клубот.

Кога би ги споредиле ракометниот Кометал Ѓорче Петров и фудбалскиот Работнички Кометал, кои се сличностите, а кои разликите во однос на водењето на овие два клуба. Каде е полесно да се води клуб, во фудбалот или ракометот?

Ракометот и фудбалот се два различни спортови кои воопшто немаат допирни точки. Женскиот ракомет кај нас се базира врз само еден клуб, а сите останати преживуваат. Тој клуб има екстра-квалитетни играчи, стручен штаб и настапува директно во фазата по групи во Лигата на шампионите со што може да се рече дека успехот е загарантиран, до некаде.
Фудбалот е сосема друга димензија, каде треба да изодиш долг пат за да дојдеш до тоа место кое сега го има Кометал ЃП во ракометот. Треба и многу среќа за да достигнеш некој зенит, за наши услови, и да оствариш некаква поосетлива финансиска добивка.
Значи, во Македонија, во суштина, ова се дијаметрално различни спортови – едниот значи бизнис, а другиот само љубов.

---

Интервјуто е правено по крајот на натпреварувачката сезона 2006/07 во просториите на компанијата Кометал Трејд во Скопје. Објавено е во месечниот спортски магазин Esport.

---